Tak brzmiało uzasadnienie władz austriackich, czy słusznie? Podczas realizacji tego projektu próbowaliśmy odpowiedzieć na to pytanie.

Kolega Mikołaj Pszczółka dokonał prezentacji projektu w mundurze wojsk austro-węgierskich.

Fortyfikacje tworzyły 3 pierścienie okalające Kraków budowane od połowy XIX w do rozpoczęcia Wielkiej Wojny. Forty w zależności od czasu budowy i ich przeznaczenia można podzielić na: forty reditowe budowane w pierwszym okresie budowy twierdzy np. Fort 12 „Luneta Warszawska”, forty artyleryjskie np. Fort 45 Zielonki „Marszowiec”, forty pancerne np. Fort 38 „Skała”.

Cytadela Twierdzy Kraków - Wawel - był pierwszym ufortyfikowanym przez Austriaków obiektem w Krakowie. Został on zajęty przez armię austriacką w trakcie zamieszek na tle "Wiosny Ludów" w 1846 roku. Powstały tu bliżej nieznane ziemne umocnienia. Po oficjalnej decyzji Franciszka Józefa o budowie Twierdzy Kraków 12 kwietnia 1850 roku, na terenie wzgórza zaczęto wznosić fortyfikacje.

Zburzono Kościół św. Jerzego i Kościół św. Michała. Zamek Królewski jako serce twierdzy przebudowano w koszary, wybudowano szpital polowy, zbudowano kaponiery. Zamek został zamieniony w koszary. Pierścień wewnętrzny składał się przede wszystkim z fortów reditowych i artyleryjskich, pierścień zewnętrzny został zbudowany przed rozpoczęciem I Wojny Światowej, w jego skład wchodziły wyłącznie forty pancerne.

Fort „Kościuszko” – pierwszy i największy fort Krakowa: największe osiągnięcie Twierdzy Kraków, wspaniały punkt obserwacyjny, centrum dowodzenia, mieścił 700 żołnierzy, 60 dział i 6 moździerzy, obecnie muzeum Twierdzy.

Piotr Gil zajął się kwestiami związanymi z kartografią i rozmieścił na mapie Krakowa poszczególne obiekty forteczne. Natomiast Filip Stroiński wybrał się na forty, aby wykonać kilka fotografii konkretnych elementów zabudowań fortecznych.

Każdy z nas podczas realizacji tego projektu poznał wiele ciekawostek jakie skrywa nasze ukochane miasto.