Drugi dzień rekolekcji spędziliśmy razem z kilkunastoma tysiącami gimnazjalistów na Tauron Arenie, gdzie odbywało się wydarzenie „Młodzi&Miłosierdzie2”. Spotkanie otworzył dobrze nam znany zespół niemaGOtu. Po wspólnym śpiewie wystąpił teatr cieni i wysłuchaliśmy świadectwa Sebastiana, który dopiero w więzieniu poukładał sobie życie i spotkał Boga, angażował się w różne wydarzenia religijne i teraz mówi o tym, że jest szczęśliwy i tą radością chciał się dziś z nami podzielić. 

Następnie usłyszeliśmy fragment Ewangelii Jana (J 8,1-11), o kobiecie cudzołożnej. Swoją refleksją na temat tekstu biblijnego podzielił się Biskup Grzegorz Ryś. Ten fragment opowiada o trzech osobach, mówił biskup, pierwsza to kobieta, która zgrzeszyła, zdradzając swojego męża, którą lud oskarżał i sądził, druga osoba to mężczyzna, który zgrzeszył, ale nie jest wspomniany w Ewangelii, a trzecią Osobą jest Jezus, który zabrał wszystkie oskarżenia i sądy na siebie. Kobieta oddała grzech Jezusowi i przyjęła jego miłość, mężczyzna nie przyznał się do grzechu, dlatego nie ma o nim ani słowa w Ewangelii, to są dwie możliwości, które mamy w naszym życiu: przyjąć przebaczenie i miłość Jezusa lub odrzucić uzdrowienie i Jego miłość. Jezus Chrystus codziennie jest gotowy do tego, aby przyjąć nasze grzechy  słabości, On nas nigdy nie potępi! „Nie potępiam” to słowa przewodnie projektu M&M2.

Druga część spotkania była DOŚWIADCZANIEM. W tej części wystąpił Ireneusz Krosny – najpopularniejszy polski mim, który nas rozweselił i stworzył klaskającą „orkiestrę” oraz raper Tau i jego znajomi. Cała Arena rozbujała się w rytmie bożych bitów.

Doświadczyliśmy Boga w Jego Słowie, w muzyce, radości, tańcach, klaskaniu – wspólnie. Przyszedł czas na spotkanie się z Nim sam na sam przy Krzyżu. Biskup Ryś zaproponował nam adorację krzyża, który był jednocześnie monstrancją. Każdy z nas mógł podejść do krzyża, pomodlić się i włożyć w jego szczelinę kartkę z grzechami, które nas obciążają. Każdy z nas mógł przystąpić do Sakramentu Pokuty i Pojednania lub poprosić o modlitwę wstawienniczą, podczas której inne osoby zanosiły do Boga nasze intencje. Cały ten czas modlitewny był wypełniony skupieniem się na Jezusie pod postacią Chleba, któremu towarzyszyła modlitwa i śpiew chóru dyrygowanego przez Huberta Kowalskiego. Po błogosławieństwie zabrzmiały pieśni uwielbienia.

Po dzisiejszym dniu ważne jest, aby zastanowić się na czym lub na kim skupiamy się w naszym życiu? Czy „to coś” przysłania nam Jezusa i jest naszym grzechem? Czy „to coś” prowadzi nas do Jezusa i Zbawienia? Jezus chce dla nas więcej niż my sami pragniemy! Zadanie na kolejne dni: SKUPIAJMY NASZ WZROK, CZYNY I CAŁE ŻYCIE NA JEZUSIE.

29 marca – trzeci dzień rekolekcji wielkopostnych 

Podczas ostatniego dnia rekolekcji gościliśmy w naszej szkole ks. Dariusza Oko, który został obdarowany charyzmatem troski o małżeństwo i dzieci, o wartości rodzinne. Ks. Oko jest teologiem i filozofem oraz wykładowcą na Uniwersytecie Papieskim, a ze swoimi wykładami i konferencjami był w wielu krajach oraz w różnych programach telewizyjnych. Dziś mówił nam o tym, że mamy ogromny dar – mózg, który powinniśmy  rozwijać. Jest on lepszy od najnowszych komputerów. To od nas zależy czy wybierzemy drogę na szczyt świętości, wykorzystując potencjał naszego umysłu, czy damy się zainfekować duchowymi wirusami. Wiele duchowych wirusów krąży teraz po świecie: wszelkiego rodzaju uzależnienia, czy fałszywe ideologie np. gender, których założyciele, którzy uważali się za naukowców i badaczy, oszukiwali ludzi, po to by potwierdzić swoje tezy. Wiele ważnych tematów poruszył ks. Oko, warto sparafrazować końcowe słowa naszego Gościa, o tym, że mamy ogromne szczęście, że możemy chodzić do szkoły, w której nauczyciele są ludźmi wierzącymi, którzy pomagają przejść przez trudny okres dorastania i troszczą się o tożsamość nadaną przez Boga.

Po konferencji mieliśmy możliwość uczestnictwa w kiermaszu książek „Sięgnij poMOCNE książki”, organizowanym przez Diakonię Miłosierdzia. Pieniądze zebrane ze sprzedaży książek, przekażemy p. Monice, która potrzebuje intensywnej rehabilitacji.

Nasza s. Wicedyrektor wprowadziła nas w temat rachunku sumienia oraz sakramentu pokuty i pojednania. Spodobało nam się określenie, że rachunek sumienia i spowiedź to siłownia dla mężczyzn i salon kosmetyczny dla kobiet. W obu przypadkach chcemy coś poprawić, ulepszyć, ale żeby to zrobić potrzeba nam włożyć w to chęci i wysiłek, żeby były widoczne efekty naszej zmiany. Spotkanie z siostrą pomogło nam zastanowić się jakie grzechy i słabości chcemy dziś oddać Bogu. Udaliśmy się do kościoła, by przystąpić do spowiedzi.

O godzinie 12:00 uczestniczyliśmy we Mszy św., na której ks. Piotr Kosakowski wygłosił do nas kazanie rekolekcyjne. Zadał nam proste pytanie: „z jakim orędziem idziemy do ludzi?”, co mówimy, gdy spotykamy znajomych, czy bierzemy odpowiedzialność za słowa, które wypowiadamy, czy łatwo przychodzi nam obgadywanie oraz okłamywanie innych? Czy podobnie jak św. Brat Albert dbamy o czystość naszych myśli i wypowiadanych słów, po to by głosić orędzie miłości? Czy tak jak on rozwijamy nasze talenty, po to by służyć innym? Ks. Piotr dał nam wskazówkę, aby to, co mówimy, to jak patrzymy na innych i to, co robimy zawsze filtrować przez Słowo Boże. Aby z perspektywy Bożego Słowa patrzeć na cały świat i wsłuchiwać się w głos Pasterza, bo kiedy znamy Jego głos, to nigdy nie zabłądzimy.